POCZĄTKI SZKOLNICTWA W ZIELONEJ

 

Osada Zielona, obecnie Wesoła – dzielnica miasta stołecznego Warszawy, sięga swymi początkami XVII w. Ze względu na swoje położenie, była świadkiem wielu ważnych wydarzeń z kart historii. Tędy m.in. przechodziły wojska napoleońskie, kierujące się na Moskwę (obecna ulica Wspólna – to dawny trakt napoleoński). Tu odbywały się też ćwiczenia Polskiej Organizacji Wojskowej w 1917 r. Na pamiątkę tych ważnych wydarzeń wzniesiono obelisk kamienny, znajdujący się obecnie na obrzeżach lasu, za szkołą.

 

Komendant Piłsudski w otoczeniu sztabu ćwiczeń w Zielonej

 

Początki działalności społecznej i kulturowej datuje się od 1930 r. W tym czasie Zielona przynależała administracyjnie do gminy Wawer z siedzibą w Rembertowie. Młodzież Zielonej uczęszczała do szkoły w Rembertowie lub do prywatnej powszechnej szkoły prowadzonej przez siostry Felicjanki w Osiedlu Glinki (obecnie Marysin Wawerski). Z uwagi na duże odległości i trudności w dotarciu dzieci do szkoły radni osiedla Zielona (p. Feliks Karpiński i p. Henryk Kalinowski) postanowili wraz z mieszkańcami stworzyć warunki do nauki na własnym terenie.

 

Pierwsza szkoła w Zielonej o 2 klasach (I i II) powstała 1 września 1932 r. w tzw. „Pałacu Branickich” (obecnie w tym miejscu znajduje się Bank Spółdzielczy przy ul. Wspólnej w dzielnicy Wesoła). Był to murowany dwupiętrowy budynek stanowiący własność Związku Chrześcijańskiej Służby Domowej. W 1933 r. powstały następne dwie klasy (III i IV). Pierwszym kierownikiem szkoły był pan Ignacy Taczanowski, a zastępcą jego żona pani Janina. W skład grona pedagogicznego wchodziły nauczycielki: pani Kubicka i pani Plebańczykowa. Poza tym nauczanie odbywało się także odpłatnie w prywatnych domach: na terenie Grzybowej w domu państwa Nerc przy ul. Leśnej oraz w domu państwa Skrzypkowskich przy ul. Zielonej (obecnie ul. Brata Alberta).

 

Pierwsza szkoła o dwóch klasach w tzw. Pałacu Branickich” 1932 r.

 

Zebranie mieszkańców dotyczące projektu powstania szkoły

 

Budynek w Zielonej nie był przystosowany do potrzeb szkolnych, dlatego też powstał projekt budowy szkoły. Na zwołanym w tym celu ogólnym zebraniu mieszkańców powołano Komitet Budowy Szkoły w składzie: przewodniczący – p. Feliks Karpiński, zastępca przewodniczącego – p. Piotr Zapart, skarbnik – p. Jan Sobociński, sekretarz – p. Wacław Pohorski. Teren pod budowę szkoły o powierzchni 1 ha przekazali gospodarze wsi Zielona nieodpłatnie z gruntów serwitutowych: p. Antoni Dymny, p. Józef Lasocki, p. Feliks Lubański, p. Józef Lutoborski, p. Antoni Michalik, p. Feliks Niziuk, p. Piotr Rosik, p. Tomasz Rozbicki, panowie Stanisław, Jan, Michał i Józef Sobocińscy, p. Antoni Szymański, p. Feliksa Wodzyńska.

 

Z uwagi na trudności finansowe budowę szkoły rozłożono na trzy etapy:

 

pierwszy obejmował wybudowanie sześciu izb lekcyjnych, drugi obejmował wybudowanie czterech izb lekcyjnych, trzeci przewidywał wybudowanie sali gimnastycznej.

 

---

 

POWSTANIE SIEDMIOKLASOWEJ PUBLICZNEJ SZKOŁY POWSZECHNEJ W ZIELONEJ

 

1 grudnia 1936 r. dokonano uroczystego poświęcenia Kamienia Węgielnego Gmachu Szkolnego Siedmioklasowej Publicznej Szkoły Powszechnej we wsi Zielona powiatu warszawskiego. Szkołę wznoszono według projektu inż. architekta Bogdana Lewandowskiego pod kierownictwem Komitetu Budowy Szkoły, na czele z pułkownikiem Janem Zapolskim, jako Prezesem Honorowym i Feliksem Karpińskim, jako Prezesem Czynnym. Aktu poświęcenia dokonał ksiądz Walenty Wolski – na tablicy widniał napis: „Na chwałę Ojczyzny i pożytek Narodu.”

Kamień węgielny pod budowę szkoły, 1936 r.

 

Wmurowanie aktu erekcyjnego pod budowę Siedmioklasowej Publicznej Szkoły Powszechnej, 1936 r.

 

Wmurowanie klucza pod budowę szkoły

 

Feliks Karpiński i Komitet Budowy Świetlicy przy szkole

 

 

 

19 września 1937 r. odbyło się uroczyste poświęcenie i oddanie do użytku Szkoły Powszechnej im. Polskiej Organizacji Wojskowej.

Plany pierwszej szkoły

 

Oddanie do użytku Szkoły Powszechnej, 1937 r.

 

Pani Aleksandra Piłsudska wbija gwóźdź w drzewiec sztandaru szkoły,  19.09.1937 r.

 

 

           

Msza polowa, odprawiana przez księdza W. Wolskiego, 1937 r.

 

W „Polsce Zbrojnej” nr 260 z dnia 20 września 1937 r. napisano: „Pobudowano wówczas piękny, w nowoczesnym stylu budynek szkoły”.

 

Po otwarciu szkoły odbyło się poświęcenie sztandaru szkoły, ufundowanego przez społeczeństwo Zielonej-Grzybowej i Peowiaków. Rodzicami chrzestnymi sztandaru byli: pani Marszałkowa Aleksandra Piłsudska i generał Trojanowski – reprezentujący chrzestnego ojca sztandaru Marszałka Rydza-Śmigłego.

 

Sztandar Szkoły Podstawowej

 

Fragment gazety „Dobry Wieczór – Kurier Czerwony” z 1937 r. mówiący o nadaniu Szkole imienia Polskiej Organizacji Wojskowej

 

Odsłonięto także obelisk wzniesiony na wydmie nieopodal szkoły. Na kamiennym głazie wyryto napis:

 

„Na polach Wawra i Zielonej w dniu 29 kwietnia 1917 r. Józef Piłsudski ucząc Polaków bić się za wolność, ćwiczył ochotnicze wojsko zebrane potajemnie w Polskiej Organizacji Wojskowej.”

 

 

         

Odsłonięcie obelisku nieopodal szkoły ustawionego na miejscu ćwiczeń POW,  1937 r.

 

 

Pierwsze zajęcia w nowej szkole przypadły więc na rok szkolny 1937/1938. Pierwszym kierownikiem „Siedmioklasowej Publicznej Szkoły Powszechnej Stopnia Podstawowego” im. POW w Zielonej-Grzybowej został pan Manswet Śmigielski. Pełnił funkcję kierownika szkoły, nauczyciela i wychowawcy aż do 1944 roku.

 

Do wybuchu drugiej wojny światowej zrealizowano pierwszy etap budowy szkoły.

 

---

 

OKRES II WOJNY ŚWIATOWEJ

 

Niedługo jednak trwało zwykłe życie szkoły. 1 września 1939 r. wybuchła II wojna światowa. Okupacja ciężko doświadczyła mieszkańców Zielonej, w tym uczniów i pracowników szkoły. Jednak od pierwszych dni okupacji mieszkańcy osiedla nieśli pomoc ludziom dotkniętym bezpośrednio skutkami wojny – dzieciom, rodzinom wysiedlanym, wszystkim, którzy tego potrzebowali.

 

Na podstawie relacji świadków wiadomo, że gestapo skonfiskowało podręczniki do historii i geografii, a pan Śmigielski został aresztowany, wywieziony na Pawiak i tam rozstrzelany w 1944 r. Nie znaleziono jedynie poszukiwanego wówczas sztandaru szkoły.

 

Tablica upamiętniająca por. Mansweta Śmigielskiego, umieszczona na frontowej ścianie budynku ówczesnego Zespołu Szkół nr 94
przy ul. Krótkiej 1 w dzielnicy Wesoła (osiedle Zielona)

 

 

Budynek szkolny został w 70% zniszczony. Brak było okien i drzwi, gdyż użyte zostały przez okupanta do wzmocnienia okopów. Na placu szkolnym znajdowało się kilkanaście bunkrów, a salę na parterze zamieniono na stajnię dla koni.

 

---

 

OKRES POWOJENNY

 

Z chwilą odzyskania wolności rozpoczął się okres odbudowy szkoły w Zielonej.

 

Kierownictwo szkoły w roku szkolnym 1945/1946 objął Walenty Mikita.

 

Uczniowie i nauczyciele z ocalonym sztandarem szkoły udali się 1 września 1945 r. do kościoła na uroczystą inaugurację roku szkolnego. Rozpoczęcie zajęć szkolnych było możliwe dzięki ogromnemu zaangażowaniu społeczeństwa, które nie szczędziło sił i pieniędzy.

 

Przydzielono pięciu nauczycieli na 95 zgłoszonych uczniów. Stoły były wypożyczone od gospodarzy, a młodzież siedziała z braku ławek na zwykłych deskach. Nie było studni ani ubikacji.

 

W tym roku nastąpiło też odsłonięcie tablicy, ufundowanej przez pana Więckowskiego, poświęconej pomordowanym przez okupanta uczniom szkoły.

 

Tablica poświęcona pomordowanym przez okupanta uczniom szkoły, 1945 r.

 

W 1949 r. szkołę przeorganizowano zgodnie z ówczesnymi trendami w oświacie, na Państwową Szkołę Ogólnokształcącą stopnia podstawowego. W tymże roku przyszedł rozkaz oddania sztandaru, pozdejmowania krzyży i usunięcia liter, które na ścianie wschodniej tworzyły napis:

 

PUBLICZNA SZKOŁA POWSZECHNA STOPNIA PODSTAWOWEGO

 

IM. P.O.W. W ZIELONEJ-GRZYBOWEJ

 

Szkoła została pozbawiona swojego patrona.

 

Pan Walenty Mikita zadecydował o schowaniu sztandaru w jego prywatnym domu. Schowano również litery. Nikt nie wiedział na jak długo… Nie były to czasy łaskawe dla Marszałka, POW i wszystkiego, co miało z nim związek. Pamiątki przetrwały lata, ale potem w nieznanych okolicznościach przepadły.

 

W 1949 r. kierownik Walenty Mikita uzyskał zezwolenie na rozbudowanie szkoły. Z cegły uzyskanej z ruin pałacu stojącego przy ul. Wspólnej dobudowano zachodnie skrzydło szkoły. Duży wkład pracy ponownie był zasługą mieszkańców Zielonej (m.in. p. Dymnego, p. Lasockiego, p. Sobocińskiego, p. Lubańskiego). Znowu trzeba było wyciągać „zaskórniaki”, by ofiarować je na szlachetny cel – szkołę.

 

W tym czasie, również z inicjatywy pana Walentego Mikity, całą ul. Lenina (obecnie ul. Brata Alberta) i ul. Krótką na długości posesji szkolnej obsadzono drzewami.

 

Dzięki kierownikowi szkoły odbywały się w budynku szkolnym kursy dokształcające dla rodziców mające na celu uzupełnienie wykształcenia podstawowego. W roku 1953 z inicjatywy Komitetu Rodzicielskiego i kierownika szkoły, pana Mikity, ponownie został wyłoniony Komitet Rozbudowy Szkoły. Jego przewodniczącym został p. Zbigniew Karpiński (syn nieżyjącego już p. Feliksa Karpińskiego). Na skutek nieprzychylnego stanowiska władz w Otwocku wobec inicjatywy społecznej mieszkańców Komitet przyjął nazwę Komitetu Budowy Świetlicy przy Szkole.

 

          

Treść pisma Komitetu Budowy Świetlicy, dotyczącego rozbudowy szkoły w Zielonej Grzybowej, 1975 r.

 

W okresie swej działalności Komitet wykonał wykopy, wymurował fundamenty i postawił mury parteru. Duży wkład wnieśli też miejscowi pracownicy. Dalsze prace przy rozbudowie przejęła już Osiedlowa Rada Narodowa w Wesołej. Mimo ogromnych trudności w 1968 r. udało się prace ukończyć.

 

W latach 60-tych prowadzono różnorodne zajęcia dodatkowe, rozwijające talenty uczniów. Prężnie działał zespół muzyczny i chór szkolny, które prowadził nauczyciel muzyki - pan Czesław Koć.

 

     

Czesław Koć, nauczyciel muzyki, prowadził zespół muzyczny i szkolny chór,
rok szkolny1963/1964 r.

 

 

Od lewej góra: nauczycielka matematyki, nauczycielka geografii S. Mystkowska

Od lewej dół: Kierownik Walenty Mikita, nauczycielka biologii,
nauczyciel muzyki Czesław Koć

 

 

 

W roku 1968/1969 liczba dzieci uczęszczających do szkoły wynosiła 415, a grono nauczycielskie liczyło 15 osób.

 

Po odejściu na emeryturę pana Walentego Mikity w 1967 r., kolejnymi kierownikami (dyrektorami) szkoły byli:

• pani Elżbieta Kopysiewicz - w latach 1967-1970,
• pan Stanisław Ptak - w latach 1970-1974,
• pani Stanisława Mystkowska – od listopada 1974 – do stycznia 1976,
• pan Mieczysław Borawski  - od stycznia 1976 – do 1979 r.

 

Grudzień 1968 r. to historyczna data dla mieszkańców osady Zielona – Wesoła uzyskuje prawa miejskie.

W latach 1972—1991 działała Spółdzielnia Uczniowska „Zgoda”, pod kierownictwem pani Heleny Ptak. Praca uczniów oraz opiekuna Spółdzielni była wielokrotnie nagradzana i wyróżniana na forum szkoły oraz w środowisku lokalnym.

 

Kiedy stanowisko dyrektora szkoły objął pan Mieczysław Borawski, rozpoczął starania o nadanie szkole imienia. Szkoła była w tym czasie jedną z nielicznych, które nie posiadały swojego patrona.

 

W odpowiedzi na starania dyrektora Borawskiego Kuratorium przysłało akt nadania szkole imienia – porucznika Władysława Krawczyka, żołnierza poległego w czasie II wojny światowej na tych terenach. W czasie apelu nastąpiło uroczyste odczytanie aktu nadania szkole imienia porucznika Władysława Krawczyka, a następnie odsłonięcie przez Naczelnika Miasta Wesoła, p. Krzysztofa Teklińskiego, pamiątkowej tablicy. Dyrektor szkoły, pan M. Borawski, przybliżył postać patrona wszystkim zebranym na uroczystości.

 

Dyrektor Szkoły Mieczysław Borawski odczytuje akt nadania szkole imienia
Porucznika Władysława Krawczyka

 

Naczelnik Miasta Krzysztof Tekliński odsłania tablicę z imieniem patrona

 

Przygotowano również z tej okazji Salę Pamiątek Narodowych pod tytułem „Historia Wojska Polskiego”.

 

Z powyższym faktem wiąże się także otwarcie Izby Pamięci Narodowej. Zebrano eksponaty związane z II wojną światową, dotyczące Osiedla Zielona oraz okolic. Eksponaty te odzwierciedlały przebieg działań wojennych w tej okolicy. Z szeregu map można było dowiedzieć się, jak przesuwały się wojska w kierunku Berlina.

 

W latach 1979 – 1981 dyrektorem szkoły był pan Longin Wąsowski.

 

Rok 1980/1981 był czasem bardzo burzliwym.

 

We wrześniu 1981 r. dyrektorem szkoły został pan Henryk Bojar. Tworzyły się nowe związki zawodowe, były strajki, zawieszono krzyże w szkołach. Po 1981 r. wkroczyła do szkoły dyscyplina, położono nacisk na pracę ideowo-wychowawczą. W związku z panującym kryzysem wystąpiły znaczne braki w zaopatrzeniu uczniów w zeszyty, przybory szkolne i odzież. Nikt nie myślał o rozbudowie szkoły.

 

Wciąż nie było sali gimnastycznej, gdzie młodzież mogłaby doskonalić swą sprawność fizyczną. Lekcje wychowania fizycznego prowadzone były na korytarzach lub na boisku sportowym. Mimo wszystko uczniowie wzrastali w szacunku do wiedzy, wytrwałej pracy, jak również w świadomym patriotyzmie. Działo harcerstwo pod opieką pani Krystyny Makaruk. Młodzież wyjeżdżała na obozy wędrowne, wycieczki krajoznawcze, rajdy rowerowe „Śladami Józefa Piłsudskiego”, organizowane przez panią Stanisławę Mystkowską. W szkole działały koła zainteresowań, prowadzone pod czujnym okiem nauczycieli.

 

---

 

1 września 1989 r. dyrektorem szkoły został pan Edward Zdzieborski, natomiast zastępcą dyrektora została pani Stanisława Kuta.

 

Po roku pracy w szkole objął stanowisko burmistrza Wesołej. W międzyczasie, w niewyjaśnionych okolicznościach, zniknęło z pieczątki szkoły imię patrona.

 

1 września 1990 r. stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej Nr 2 objęła pani Elżbieta Guzek, natomiast zastępcą dyrektora była nadal pani Stanisława Kuta.

 

I znów zaczęła się nowa karta historii tej szkoły. Rozpoczęło się nauczanie języka niemieckiego, prowadzone przez panią Krystynę Ciupińską, które trwa do dziś. Prężną działalność prowadziła samorządność uczniowska: gazetka szkolna pt. „Dwójka” pod opieką pani Teresy Kaczmarek, sklepik szkolny pod opieką pani Zofii Lipki, radiowęzeł pod opieką pani Elżbiety Obiedzińskiej, sekcja dekoracyjna pod opieką pani Anny Mścichowskiej.

 

W szkole rozpoczęła pracę, jako nauczyciel wychowania fizycznego, pani Bożena Borys. Uczniowie uczyli się pływać na basenach warszawskich i w Wołominie, ćwiczyli w Szkolnym Klubie Sportowym, jeździli na zawody, spartakiady, zdobywali medale i wyróżnienia. Szkoła zaczęła się wyróżniać swoimi osiągnięciami.

 

---

 

W roku 1990 dokonano wmurowania kamienia węgielnego pod kościół pod wezwaniem św. Brata Alberta i nawiązała się nić współpracy szkoły z proboszczem Józefem Skarpetowskim.

 

Pod koniec lat 80-tych w szkole powoli zaczęło być ciasno. Ze względu na niewielkie rozmiary obiektów i zwiększającą się stale liczbę dzieci, konieczna była szybka rozbudowa szkoły oraz budowa przedszkola. Szkoła „pękała w szwach”. Dzieci uczyły się na trzy zmiany. Znów włączyli się do działania rodzice. Dzięki inicjatywie Komitetu Rodzicielskiego (szczególnie p. Marii Różańskiej, p. Grażyny Strzeleckiej) oraz życzliwości księdza Edwarda Wachowicza i jego następcy księdza proboszcza Józefa Skarpetowskiego, dzieci z klas 1-3 rozpoczęły naukę w budynku parafialnym w roku szkolnym 1989/1990. W budynku plebanii wydzielono część pomieszczeń na klasy szkolne. „Maluchy” czuły się swobodniej.

 

W 1991 r., po wybudowaniu nowego budynku dla potrzeb przedszkola, dzięki operatywności pani dyrektor Guzek, został on jednak przekazany szkole – nauczaniu początkowemu. Teraz dopiero mali uczniowie mieli nareszcie swoją szkołę z pięknymi, widnymi salami, salą rekreacyjną, gimnastyczną, oddziałem przedszkolnym oraz stołówką, która pełniła również funkcję świetlicy. Nareszcie znalazło się miejsce na zajęcia rekreacyjne i lekcje wychowania fizycznego. Warunki nauki stały się znacznie lepsze. W nowym budynku nauczania początkowego pracowały nauczycielki, panie: Stanisława Kuta, Maria Szymańska, Helena Gryz, Halina Winiarska, Wiesława Iwaniak, Renata Marcula, Małgorzata Janiak, Barbara Żbikowska. Oddziałem przedszkolnym opiekowała się p. Beata Demianiuk, a biblioteką p. Ewa Czajka. W gabinecie szkolnym przyjmował lekarz pediatra, pielęgniarka oraz logopeda - p. Małgorzata Kozak.

 

W 1991 r. pani Bożena Borys stworzyła autorską klasę sportową z rozszerzonym programem wychowania fizycznego (5 godzin zajęć sportowych tygodniowo oraz 1 godzina zajęć pływania), której wychowawcą była pani Wiesława Iwaniak, następnie pani Barbara Żbikowska. Dzieci te wyjeżdżały na liczne obozy letnie (np.: lipiec 1998 rok, wyjazd klasy 7a do Grecji na obóz UNESCO), zimowe i odnosiły w kolejnych latach liczne sukcesy sportowe. Szkolny Zespół Taneczny w 1996 r. na Przeglądzie Dziecięcych Zespołów Tanecznych w ramach Mistrzostw Warszawy zdobył I miejsce za taniec „Mea culpa”.

 

W roku 1991 została powołana Społeczna Rada Szkoły Podstawowej nr 2 w Zielonej. Był to organ złożony z uczniów, rodziców i nauczycieli. Przewodniczącym tej rady został nauczyciel pan Leszek Winiarski. Rada podejmowała szereg inicjatyw na rzecz szkolnej i lokalnej społeczności. Reaktywowano pikniki szkolne. Powstał radiowęzeł szkolny, dzięki ogromnemu zaangażowaniu jednego z rodziców - pana Jana Lisowca oraz pana Leszka Winiarskiego.

 

 

Zaproszenie dla Burmistrza Miasta Wesoła, Stanisława Wysokińskiego, na uroczyste oddanie hali sportowej, 1995 r.

 

          

Uroczyste otwarcie hali sportowej przez panią dyrektor Elżbietę Guzek

     

Uroczyste poświęcenie hali sportowej przez ks. proboszcza Józefa Skarpetowskiego i ks. dziekana  Stefana Wysockiego

     

Pierwsze rzuty do kosza

          

Pierwszy mecz

Hala sportowa przy Szkole  Podstawowej nr 2 w Wesołej

---

Podziękowanie córek Marszałka za zaproszenie na uroczystość oddania wybudowanej hali sportowej, 1995 r.

 

Hala do dzisiaj służy nie tylko młodzieży szkolnej na lekcjach wychowania fizycznego i SKS, ale również absolwentom, którzy opuścili już mury tej szkoły oraz mieszkańcom Wesołej. Tutaj mają swoje treningi siatkarze, koszykarze, sekcja badmintona, gimnastyczki, zespół taneczny. Nauczyciel wychowania fizycznego pan Leszek Winiarski wielokrotnie organizował dla mieszkańców, cieszące się dużym powodzeniem, otwarte turnieje piłki nożnej.

 

---

 

POWSTANIE GIMNAZJUM

 

W 1999 r. w wyniku reformy szkolnictwa, przy Szkole Podstawowej nr 2 im. POW w Wesołej powstało Gimnazjum Nr 2. Dyrektorem gimnazjum została pani Elżbieta Obiedzińska.

 

Rok 2002 to m.in. okres, kiedy Wesoła przestała być samodzielnym miastem i stała się 18-tą dzielnicą miasta stołecznego Warszawy.

 

We wrześniu 2002 r. pani Elżbieta Obiedzińska objęła stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej Nr 2, natomiast pełniącą obowiązki dyrektora Gimnazjum Nr 2 została pani Jolanta Skweres. Zastępcą dyrektora szkoły podstawowej w roku szk. 2002/2003 była pani Elżbieta Guzek.

Od 1 września 2003 r. funkcję zastępcy dyrektora szkoły podstawowej pełniła pani Grażyna Zdzieborska.

Od 1 września 2003 r. do 28 lutego 2004 r. pani Elżbieta Obiedzińska pełniła także obowiązki dyrektora Gimnazjum.

 

---

 

UTWORZENIE ZESPOŁU SZKÓŁ

 

Ustawa samorządowa (tzw „warszawska”) z 2002 roku, na mocy której Wesoła stała się dzielnicą Warszawy, spowodowała zmianę numeracji warszawskich szkół.

 

Inicjatorami utrzymania „wygaszanego” w osiedlu Zielona gimnazjum byli radni naszego osiedla, pan Leszek Winiarski i pani Irena Kuk. Przegłosowano stosowną uchwałę deklaratoryjną, na mocy której Rada Miasta Stołecznego Warszawy podjęła uchwałę o powołaniu Zespołu Szkół nr 46 w Wesołej, w osiedlu Zielona.

 

Od dnia 01 marca 2004 r. rozpoczął funkcjonowanie Zespół Szkół Nr 46 w dzielnicy Wesoła.

 

W skład Zespołu weszły: Szkoła Podstawowa Nr 2 im. Polskiej Organizacji Wojskowej oraz Gimnazjum Nr 2 w Warszawie Wesołej.

 

W październiku 2004 r. nazwy szkół zostały zmienione na:

 

Zespół Szkół Nr 94 w Warszawie Wesołej, w skład którego weszły:

Szkoła Podstawowa Nr 172 im. Polskiej Organizacji Wojskowej oraz Gimnazjum Nr 118.

 

Dyrektorem Zespołu Szkół Nr 94 została pani Elżbieta Obiedzińska a zastępcą dyrektora pani Grażyna Zdzieborska.

 

NADANIE IMIENIA GIMNAZJUM

 

Kolejną pamiętną datą w historii szkoły był 12 maja 2006 r. Wtedy to odbyła się uroczystość nadania Gimnazjum Nr 118 imienia Pierwszej Kompanii Kadrowej.

 

O godz. 9:30 odbyła się uroczysta Msza św. w kościele pw. św. Brata Alberta w Dzielnicy Wesoła pod przewodnictwem księdza proboszcza Józefa Skarpetowskiego.

 

          

Nadanie imienia Gimnazjum - Msza Św., 2006 r.

 

Po Mszy św. ulicą Brata Alberta nastąpił uroczysty przemarsz pod obelisk POW pocztów sztandarowych ze szkół w dzielnicy Wesoła, Kompanii Wojska Polskiego, zaproszonych gości i wszystkich uczestniczących w tej uroczystości. Tam oddano hołd marszałkowi J. Piłsudskiemu i jego żołnierzom.

 

          

Nadanie imienia Gimnazjum - przemarsz pod obelisk POW, 2006 r.

 

          

Nadanie imienia Gimnazjum - złożenie kwiatów pod obeliskiem POW, 2006 r.

 

Główna część uroczystości odbyła się w hali sportowej budynku Zespołu Szkół nr 94. Sztandar gimnazjum został poświęcony przez ks. Józefa Skarpetowskiego i uroczyście przekazany przez burmistrza E. Zdzieborskiego na ręce dyrektora szkoły p. E. Obiedzińskiej.

 

Fundatorami sztandaru byli: p. Janina Putka, p. Beata i Janusz Woźnica, p. Dorota i Grzegorz Bogusz, p. Antoni Barański, p. Sabina i Marian Chodkiewicz, p. Małgorzata i Piotr Juźków, p. Ryszard Brzezik, p. Leszek Winiarski, p. Marzena i Adam Pasiewicz, p. Jolanta i Marcin Kowalczyk, p. Beata i Ireneusz Lewiccy, p. Agnieszka i Andrzej Gańko oraz uczestnicy turnieju piłkarskiego, reprezentowani przez p. Jacka Dmowskiego i p. Leszka Blautenberga. Fundatorzy wbili w sztandar gwoździe honorowe.

 

Młodzież uświetniła uroczystość akademią, przygotowaną pod kierunkiem pani Renaty Pilhul, pani Ewy Galik i pani Bożeny Wołosiuk.

 

 

Gimnazjum Nr 118 otrzymało imię PIERWSZEJ KOMPANII KADROWEJ.

 

          

Nadanie imienia Gimnazjum - uroczystości w Szkole, 2006 r.

---

 

 

BUDUJEMY NOWY BUDYNEK SZKOŁY

 

W październiku 2007 r. rozpoczęto wyburzanie starego budynku szkoły i budowę nowego budynku.

 

Budowa I etapu szkoły trwała 2 lata. W tym okresie oddziały 0 i klasy 1-3 szkoły podstawowej przeniosły się kolejny raz, dzięki życzliwości księdza proboszcza Józefa Skarpetowskiego, do budynku plebanii przy parafii św. Brata Alberta na osiedlu Zielona dzielnicy Wesoła.

Natomiast klasy 4-6 szkoły podstawowej i I-III gimnazjum uczyły się w budynku nauczania początkowego.

 

 

      

Wyburzanie starego budynku szkoły, 2007 r.

 

          

Budowa nowego szkoły, 2007 - 2009 r.

 

1 września 2009 r. nastąpiło uroczyste otwarcie roku szkolnego w nowo wybudowanym budynku. Uroczyste przecięcie wstęgi nastąpiło 14 października 2009 r. Uroczystość uświetnili zaproszeni goście: pani Ligia Krajewska posłanka na sejm RP; pan Jacek Wojciechowicz wiceprezydent m. st. Warszawy; zarząd dzielnicy Wesoła: burmistrz pan Edward Kłos, zastępcy burmistrza pan Krzysztof Kacprzak i pan Marian Mahor; Naczelnik Wydziału Oświaty pani Jolanta Skweres; dyrektor DBFO – pan Andrzej Dominiak oraz dyrektorzy szkół i przedszkoli z dzielnicy Wesoła.

W roku szkolnym 2013/2014 pełniącą obowiązki dyrektora Zespołu Szkół nr 94 była pani Iwona Wróbel.

 

Funkcję wicedyrektora Zespołu Szkół nr 94 pełniła od 1 września 2013 do 31 sierpnia 2016 r. pani Joanna Radomyska.

 

 

SZKOŁA DZIŚ

27 października 2014 r., po trzech latach starań rozpoczętych z inicjatywy ówczesnej dyrektor Elżbiety Obiedzińskiej,  nasza Szkoła Podstawowa otrzymała CERTYFIKAT PREZYDENTA m.st. WARSZAWY WARS I SAWA potwierdzający osiągnięcie przez szkołę określonego, pożądanego standardu pracy w obszarze wspierania uczniów uzdolnionych. Certyfikat odebrały autorki projektu pani Małgorzata Dzięgielewska i pani Bożena Sokół wraz z uczniami oraz pełniąca obowiązki dyrektora -  pani Katarzyna Paroń-Bryła.

 

---

 

W latach 2014 – 2016 Szkoła Podstawowa nr 172 w Zespole Szkół nr 94 brała udział w III edycji programu „Szkoła Przyjazna Uczniom z Dysleksją” organizowanym przez Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno – Społecznych i Szkoleń we współpracy z Głównym Oddziałem Polskiego Towarzystwa Dysleksji, pod honorowym patronatem Mazowieckiego Kuratora Oświaty. Dzięki udziałowi w programie udało się wdrożyć filozofię szkoły przyjaznej uczniom z dysleksją, co zostało uhonorowane certyfikatem odebranym 15 czerwca 2016 r. przez koordynatorki projektu – panie: Barbarę Żbikowską, Małgorzatę Janiak i Grażynę Zdzieborską oraz inicjatorkę udziału w projekcie – dyrektor Katarzynę Paroń-Bryła.

     

 

---

 

Rozwija się dobra współpraca z Radą Rodziców. W roku szkolnym 2015/2016 odbyły się pierwsze edycje projektów RR dla uczniów ZS nr 94: Klasa postępu w nauce, Koleżanka/kolega na medal, Uczeń z pasją. W roku szkolnym 2016/2017, 2017/2018 odbywają się II I III edycja konkursów. Ich zadaniem jest motywowanie oraz rozbudzanie zdrowej rywalizacji. Rodzice współkreują rzeczywistość szkolną, także w wymiarze architektonicznym, wzbogacając szkołę o nowatorskie pomoce czyniące przerwy atrakcyjnymi.

 

   

      

 

 

---

 

W roku 2015 dyrektor Katarzyna Paroń-Bryła, we współpracy z Uniwersytetem Warszawskim nawiązała kontakt z największą międzynarodową organizacją studencką AIESEC, która zrzesza prawie 50 tys. członków na całym świecie. Do 2018 roku  w naszej szkole wolontariusze z Kanady, Filipin i Singapuru, Japonii, Włoch, Indii, Gruzji, Korei  w ramach projektów edukacyjnych KidSpeak i YouthSpeak, NextSteep  zapoznali uczniów z obcymi kulturami. Nasi goście - Tassa, Nikita, Alex i Jasmeen  i inni,  opowiadali o swoich krajach, zachęcali do działalności w wolontariacie. Pomocą w realizacji projektu służyli członkowie Rady Rodziców, którzy zapewnili wolontariuszom zakwaterowanie w swoich domach.

 

     

     

     

---

 

Od 2014 roku w szkole zaszło wiele zmian. Poza wzbogaceniem oferty edukacyjnej i doposażeniem pracowni w liczne pomoce dydaktyczne, dzięki wsparciu Burmistrza Dzielnicy Wesoła pana Edwarda Kłosa i Zarządu Dzielnicy, wyposażone zostały nowoczesne sale: komputerowa, integracji sensorycznej oraz siłownia. Od roku 2017 na terenie szkoły funkcjonują zajęcia integracji
sensorycznej dla uczniów posiadających takie wskazanie. Są one prowadzone przez panią Bożenę Sokół – terapeutę Integracji Sensorycznej II stopnia.

 

          

 

          

 

---

 

W grudniu 2016 r. Sejm przyjął projekt reformy oświaty, który zakładał likwidację gimnazjum i powrót do ośmioletniej szkoły podstawowej i czteroletniego liceum.

 

W związku z tym od 1 września 2017 r. formalnie uległo likwidacji Gimnazjum nr 118 (pozostają jedynie klasy II i III gimnazjum), przestał istnieć Zespół Szkół nr 94.

Dzieci i młodzież uczą się w Szkole Podstawowej nr 172 im Polskiej Organizacji Wojskowej.

 

---

 

27 kwietnia 2017 roku w naszej Szkole, w ramach podsumowania projektu Wars i Sawa, odbyło się XXIX Spotkanie z cyklu Kreatywne Biesiady u Warsa i Sawy. Poza poruszającą częścią artystyczną z elementami Historii Polski w formie pantomimy, uczniowie prezentowali swoje osiągnięcia sportowe, wokalne i teatralne. Zaprezentowano wspaniałą biesiadę, w której udział wzięli – Przedstawiciele Biura Edukacji, Warszawskiego Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń – pani Agnieszka Dobrowolska, przedstawiciele Dzielnicy Wesoła – pani Naczelnik Renata Mroczkowska. Koordynatorkami biesiady były pani Małgorzata Dzięgielewska oraz pani Bożena Sokół. Biesiadę prowadzili: pani Małgorzata Janiak oraz pan Leszek Winiarski. Poza widowiskiem w ramach biesiady odbyły się warsztaty tematyczne prowadzone przez nauczycieli naszej szkoły:

• estetyczne inspiracje matematyką haftowane – p. Monikę Jajeśniak, p. Joannę Gajewską
• Kurs na Florydę – p. Aleksandrę Wołoczko, p. Zbigniewa Fiksa, p. Mirosławę Figielską (AIESEC,
  wideokonferencja, innowacje)
• papierowe konstrukcje matematyczne na różnych etapach edukacyjnych – p. Małgorzatę Janiak, p. Elżbietę Obiedzińską, p. Agnieszkę Błędzińską
• wszechstronne animacje sportowe w pracy nauczyciela wychowania fizycznego – p. Bożenę
  Borys, p. Przemysława Rusnarczyka, p. Mateusza Madejczyka
• zajęcia rewalidacyjne z elementami SI – pracownia sensoryczna – p. Bożenę Sokół.

 

      

 

      

 

   

 

---

 

W roku szkolnym 2016/2017 szkoła uczestniczyła w programie „Szkoła z klasą 2.0”.
Naszym celem było zintegrowanie wszystkich członków szkolnej społeczności: nauczycieli, uczniów i ich rodziców, pracowników administracji i obsługi wokół hasła OTWARTOŚĆ i działań mających na celu wprowadzenie zmian  w trzech obszarach:

• przestrzeni fizycznej i architektonicznej szkoły (FAR),
• jej wymiaru społecznego (RELACJE)
• i wykorzystania nowych technologii (TIK).
  Szkolnym koordynatorem programu była pani Mirosława Figielska. Nasze działania obejmujące: projekt "Czytamy razem", Dzień Babci i Dzień Dziadka – wieczernica dla seniorów, urządzenie kącika wypoczynkowego - kanapy w holu (według wcześniejszego projektu pani Barbary Kupiec, rodzica uczniów naszej szkoły), projekty międzynarodowe „Kurs na Florydę” oraz e-Twinning, zostały ocenione pozytywnie i Szkoła Podstawowa nr 172 otrzymała tytuł „Szkoły z Klasą 2.0”.

 

---

 

27.10.2017 r.  Nasza Szkoła otrzymała Honorowe Wyróżnienie Prezydenta m.st. Warszawy „Szkoła z pomysłem” z rąk Pana Włodzimierza Paszyńskiego, Zastępcy Prezydenta m. st. Warszawy.
Uroczystość odbyła się w Starej Prochowni. Tak ważny dla Szkoły tytuł odbierała z rąk Prezydenta Warszawy dyrektor Katarzyna Paroń – Bryła. W tym wyjątkowym dla szkoły momencie byli z nami: pan Marian Mahor – Zastępca Burmistrza Dzielnicy, pani Stella Norowska – Woldańska Przewodnicząca Rady Rodziców oraz pani Anna Wojtasz.

Uroczystość odbyła się w Starej Prochowni. W VIII edycji tego projektu aplikowało 50 stołecznych szkół. Powołana przez Prezydenta m.st. Kapituła rekomendowała do tego tytułu 21 z nich, a w tym naszą szkołę, doceniając starania.

Jesteśmy jedyną szkołą w Dzielnicy Wesoła, której pomysły na uczenie zostały docenione przez Kapitułę.

Nasz projekt był realizowany pod hasłem: „Szkoła z pomysłem na Akademię Młodego Naukowca”.
 

Wręczenie honorowego wyróżnienia Prezydenta m.st. Warszawy „Szkoła z pomysłem”
 

 

---

 

W roku szkolnym 2017/2018 w Szkole Podstawowej nr 172 zaczęły funkcjonować innowacyjne klasy, rozwijające pasje sportowe oraz językowe. Utworzona została klasa sportowa – IV, w której chłopcy trenują piłkę ręczną, natomiast dziewczynki gimnastykę artystyczną z elementami cheerleadingu. To nawiązanie do działań zapoczątkowanych przez panią Bożenę Borys. Powstała ponadto klasa VII – dwujęzyczna z językiem angielskim.

 

      

 

 

Jesteśmy jedyną szkołą w dzielnicy Wesoła, posiadającą taką ofertę.

 

 

 

W roku szkolnym 2017/2018 w Szkole Podstawowej nr 172 im. Polskiej Organizacji Wojskowej pracuje 51 nauczycieli. Naukę podjęło 474 uczniów.

 

Obecni nauczyciele oraz specjaliści:

 

Katarzyna Paroń-Bryła (nauczyciel języka polskiego), Martyna Lis (nauczyciel informatyki),

Marzena Borkowska (nauczyciel biologii, przyrody i informatyki), Ewa Buta (pedagog szkolny), Monika Ceglińska-Pietrow (nauczyciel religii i nauczyciel wspomagający), Katarzyna Celej (psycholog szkolny), Joanna Chudecka (nauczyciel wychowania przedszkolnego), Krystyna Ciupińska (nauczyciel języka niemieckiego i rosyjskiego), Agnieszka Czerwińska (nauczyciel wychowania fizycznego), Małgorzata Dzięgielewska (nauczyciel religii i nauczyciel wspomagający), Mirosława Figielska (nauczyciel języka angielskiego), Zbigniew Fiks (nauczyciel języka angielskiego), Joanna Gajewska (nauczyciel przyrody i techniki), Bartłomiej Gójski (nauczyciel wychowania fizycznego), Monika Jajeśniak (nauczyciel matematyki), Anna Janecka (nauczyciel fizyki), Małgorzata Janiak (nauczyciel nauczania początkowego), Katarzyna Korczyńska (nauczyciel nauczania początkowego i logopeda), Sylwia Koza (nauczyciel języka polskiego i angielskiego), Magdalena Lewandowska (nauczyciel języka francuskiego), Iwona Lipko (nauczyciel geografii), Mateusz Madejczyk (nauczyciel wychowania fizycznego), Renata Marcula (nauczyciel nauczania początkowego), Aleksandra Masłowska (psycholog szkolny), Aleksandra Mierzejewska (nauczyciel języka angielskiego), Anna Mścichowska (pedagog szkolny), Elżbieta Obiedzińska (nauczyciel matematyki), Anna Pietrzak (nauczyciel wychowania fizycznego), Renata Pilhul (nauczyciel historii), Żaneta Piotrkowicz (opiekun świetlicy), Wiesława Piotrowska (nauczyciel języka polskiego), Mariusz Pruski (nauczyciel historii w języku angielskim), Anna Ponikowska (nauczyciel chemii), Marta Puchłowska (nauczyciel plastyki), Joanna Radomyska (nauczyciel nauczania początkowego), Helena Roguska (bibliotekarz), Przemysław Rusnarczyk (nauczyciel wychowania fizycznego), Ewa Siudy (nauczyciel nauczania początkowego), Monika Skołożyńska (bibliotekarz i nauczyciel nauczania przedszkolnego), Edyta Służewska (nauczyciel nauczania początkowego), Bożena Sokół (nauczyciel nauczania początkowego), Piotr Stołowski (nauczyciel wychowania fizycznego), Elżbieta Szcześniak (nauczyciel nauczania początkowego i historii), Iwona Szostak (opiekun świetlicy), Ewa Tymińska (nauczyciel muzyki i religii), Leszek Winiarski (nauczyciel wychowania fizycznego), Agnieszka Wojnarowska (nauczyciel języka polskiego i logopeda), Bożena Wołosiuk (opiekun świetlicy), Grażyna Zdzieborska (nauczyciel nauczania początkowego), Barbara Żbikowska (nauczyciel wspierający).

 

 

---

---

 

 

Składamy serdecznie podziękowania wszystkim osobom, które pomogły w opracowaniu historii Szkoły Podstawowej nr 172,
wzbogacając ją o wiele cennych informacji i pamiątkowych zdjęć.

 

Dziękujemy szczególnie:

• pani Hannie Pieniący za przekazanie rodzinnych pamiątek i cennych informacji,
• państwu Helenie i Stanisławowi Ptak za przekazanie wielu cennych informacji oraz pamiątek,
• nauczycielom emerytowanym: p. Zofii Lipka, p. Bożenie Borys, p. Stanisławie Mystkowskiej, p. Stanisławie Kuta, p. Teresie Kaczmarek, p. Lubie Niewiarowskiej za przekazanie cennych informacji i pamiątek.

 

 

---

 

Opracowanie historii szkoły:

- na podstawie „Monografii osiedla Zielona-Grzybowa” Mariana Kalinowskiego
- na podstawie „Monografii Szkoły Podstawowej nr 2 im P. O. W.” Barbary Żbikowskiej
- broszury „Dwudziestolecie Ćwiczeń Polowych POLSKIEJ ORGANIZACJI WOJSKOWEJ w Zielonej 29 IV 1917 - 29 IV 1937”
- na podstawie konsultacji z p. Heleną Roguską, p. Zofią Lipką, p. Bożeną Borys, p. Elżbietą Obiedzińską, p. Grażyną Zdzieborską, p. Krystyną Ciupińską p. Heleną Ptak, p. Stanisławą Mystkowską, p. Stanisławą Kuta, p. Teresą Kaczmarek, p. Lubą Niewiarowską, p. Stanisławem Ptak i p. Leszkiem Winiarskim

 

p. Katarzyna Paroń-Bryła

p. Mirosława Figielska

p. Marzena Borkowska

 

Zdjęcia:

- p. Bożena Borys, p. Mirosława Figielska, p. Marzena Borkowska, p. Helena Roguska, p. Zbigniew Fiks, uczniowie klasy III a gimnazjum (rok szkolny 2007/2008) i inni

- www.nac.gov.pl

- broszura „Dwudziestolecie Ćwiczeń Polowych POLSKIEJ ORGANIZACJI WOJSKOWEJ w Zielonej 29 IV 1917 - 29 IV 1937”

- „Monografia Szkoły Podstawowej nr 2 im POW” Barbary Żbikowskiej