Rodzicu, gdy Twoje dziecko…

• ma trudności z planowaniem ruchowym i uczeniem się nowych czynności manualnych, manipulacyjnych;

• niechętnie podejmuje czynności wymagających precyzyjnych ruchów dłoni czy palców (jak pisanie i rysowanie, malowanie, lepienie z plasteliny, układanie drobnych przedmiotów);

• ma problemy z nauką samoobsługi (ubieranie, wiązanie sznurowadeł, zapinanie guzików);

• ma wyraźnie obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe w obrębie kończyny górnej i obręczy barkowej;

• ma trudności z koordynacją obu rąk podczas zabaw manipulacyjnych;

• wykonuje czynności wymagające dużej precyzji zbyt wolno lub za szybko i bardzo niedbale;

• szybkość ruchów dziecka nie jest dostosowana do zadania;

• nie lubi dotykać nowych i różnorodnych faktur;

• ma duże trudności z dostosowaniem siły do określonego zadania ruchowego;

• ma niezgrabne, mało precyzyjne ruchy dłoni, związane z nieprawidłowym napięciem mięśniowym (nadmiernym bądź zbyt małym) – mocno zaciska kredkę/ ołówek bądź kredki wypadają z dłoni;

• ma trudności z koordynacją ruchów dłoni, palców i przedramienia;

• ma zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej i obustronnej integracji, co może przejawiać się brzydkim pismem i mało estetycznymi pracami plastycznymi.

                                       … zastanów się nad terapią ręki.

 

Terapia ręki ma na celu:

* usprawnianie precyzji ruchów rąk

* wyuczenie zdolności skupienia uwagi, patrzenia

* wzmacnianie koncentracji

* poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej

* zwiększenie sprawności manipulacyjnej dłoni

 

Terapia - określony sposób leczenia, bądź usprawniania, za pomocą właściwie dobranych zabiegów.

 

Jak długo prowadzona jest terapia?

Trudno określić jednoznacznie, jak długo ma trwać terapia. Zależy to od wielu czynników i u każdego dziecka ten okres będzie inny.
Na każdym etapie warto proponować dziecku odpowiednie działania tak, aby wypracować
z nim możliwie najlepszą sprawność, co automatycznie przekłada się na jakość jego funkcjonowania.

 

Metody pracy i przykłady ćwiczeń.

Praca z dziećmi z różnorodnymi deficytami rozwojowymi stawia przed terapeutą wyzwania i zachęca do ciągłego pogłębiania swojej wiedzy. Jest wiele ciekawych i wyrównujących dysharmonie rozwojowe metod. Im większa wiedza i doświadczenie terapeuty, tym większa szansa na właściwie dobraną i skuteczną terapię.

• Bardzo istotną i wiodącą metodą jest metoda aktywna- na sali gimnastycznej, bądź w sali terapeutycznej.

• Jedną z metod jest np. Metoda Dobrego Startu. Rozwija ona jednocześnie funkcje: językowe, wzrokowe, słuchowe, dotykowe, kinestetyczne i motoryczne oraz współdziałanie między tymi funkcjami, czyli integrację percepcyjno – motoryczną. Jest więc metodą polisensoryczną i aktywną, co jest niezmiernie istotnym elementem w pracy z dzieckiem.*

• Kolejna metoda to wykorzystywanie sprzętu multimedialnego do usprawniania umiejętności grafomotorycznych.

• Aby osiągnąć dobre efekty, wskazane jest również korzystanie np. z elementów metody Dennisona, a w szczególności z wiedzy, wyczucia i doświadczenia terapeuty.